Bieszczady

*

Za oknem zima w pełni. Tak wyglądały Bieszczady wśród zadymki wczoraj. Widok z kuchni.
Dzisiaj wyszło trochę słońca - widok z progu domu, na drewutnię. Ta górka na pierwszym planie to zaspa śnieżna.

Mam nadzieję, że już niedługo wiosna. Może miesiąc, góra dwa!

Niedziela, goście wybyli z domu.
Postanowiłam podzielić się tym co uważam za najpiękniejsze - Bieszczadami.





Zawsze musiałam chodzić po górach. Każdą wolną chwilę spędzałam drapiąc się pod jakąś górę. Jak się mieszka w Szczecinie to się ma w góry daleko. Wszystko jedno czy w pociągu czy w samolocie podróż trwa kilkanaście godzin. Jeździłam w Tatry, Alpy, Himalaje, Atlas, góry Korsyki, Norwegii, planowałam już Andy ale nigdy nie byłam w Bieszczadach - bo i po co? Dla mnie góry zaczynają się od 3 tysięcy metrów n.p.m.
Maciek nazywa Bieszczady "cyckami" i to on właśnie pewnego dnia przywiózł mnie tutaj, przegonił po połoninach. To z pewnością nie była miłość od pierwszego spojrzenia.
Mieszkam tu już piąty rok i czuję jak ta miłość rośnie.






Bieszczady to zupełnie inna Polska. Wszystko tu jest inaczej. Ich historia jest tragiczna i pogmatwana. Przycupnięte na krańcu mapy, zapomniane przez wszystkich, pulsują własnym rytmem: przyrody, żywiołów i sprawami dziwnych ludzi.




Wiele jest mitów na temat tej krainy. Często goście pytają się nas: co robimy kiedy niedźwiedź krąży wokół domu, jak się zabezpieczamy przed wilkami...





Dla tych, których interesuje coś więcej niż wejście na połoninę Wetlińską i spacer przy zaporze w Solinie, Bieszczady dają szansę pobycia ze sobą sam na sam, koją i uciszają każdy ból, pokazują człowiekowi gdzie jest jego miejsce w szeregu. Przeżyłam tu chwile o których pisać nie sposób bo należą do kategorii: nienazywalne. Cisza, ogrom tego, czego jest się integralną częścią, wskazuje prostą drogę - jak w tym powiedzeniu - kiedy nie wiesz jak coś zrobić, zrób to uczciwie! Po wielu latach ciekawych i wypełnionych po brzegi atrakcjami tego świata, odnalazłam tutaj prostotę, prawdę i wiarę w Człowieka.




Napiszę jeszcze kiedyś o Bieszczadach. Ale dziś pozwolę aby z tych zdjęć przemówiły same.























Do wszystkich pokazanych na zdjęciach miejsc, mogę dostać się szybciej niż niektórym zajmuje codzienna droga z domu do pracy. Korzystam z tego kiedy tylko się da.

*