Humor ogródkowy

*

"Ludzie wierzą, że aby zdobyć sukces trzeba wcześnie wstawać. Otóż nie - trzeba wstawać w dobrym humorze".

Marcel Achard

Pierwszy dzień od długiego czasu bez gości. Miałam okropny stres, że ogródek mi zarasta, wzięłam się zatem rączo do roboty. Ponad hektar terenu wymaga pracy na pełen etat - nie z doskoku, postanowiłam nie dręczyć się tym dłużej i zrobić to, co niezbędnie konieczne a o reszcie nie myśleć.
We wszystkim pomaga Buba. Dzielny, pracowity piesek.






Mam głęboko zakorzenioną potrzebę pięknego "zewnętrza". Cóż jednak począć gdy czasu brak, w bieszczadzkim klimacie nie chce rosnąć to co mi się marzy, a jak nawet wyrośnie to zwierzęta zadbają by zniknęło z powierzchni ziemi.
Sadzimy z syzyfowym zacięciem, dbamy gdy nam się uda wygospodarować chwilkę i nadzieję posiadamy, że nie pracowaliśmy na darmo. Na szczęście ogrody francuskie to nie moja bajka - wystarczy mi łąka z odrobiną ucywilizowanego kwiecia. No i moja od kilku lat idea ogródka ziołowego. Niby już nawet jest ale chciałabym by był ogrodzony, z ławeczką, z alejką wysypaną korą - no wiem, że kicz i tandeta ale tak mi się podoba.
Ogrodzenie w połowie zrobione, ławeczkę z wierzbowego pnia Maciek wyciął piłą, alejka wyłożona czarną włókniną czeka na korę - od dwóch lat! I coś mi się wydaje, że cud jakiś może sprawić bym w tym roku znalazła czas na dokończenie.
W Bieszczadach sieje się i sadzi dopiero po zimnej Zośce - boleśnie się przekonałam, że wcześniej nie ma sensu - marzło mi i marniało. Przygotowałam zatem grządkę na ukochane i zawsze się udające dynie i cukinie. Potem (o ile nie spadnie śnieg we wrześniu) robię z nich dżemy.
Tak sobie kopiąc ogródek i kozim nawozem glinę użyźniając, rozmyślałam o zabawnych zdarzeniach, które nam się ostatnio przytrafiały. Spokojnie mogłabym się podpisać pod słowami Mahatmy Gandhi: "Gdybym nie miał poczucia humoru dawno popełniłbym samobójstwo". Z całego serca współczuję tym, którzy owego humoru są pozbawieni. Ostatnio miałam okazję przebywać wśród takich osób i naprawdę nie wiem jak oni sobie w życiu radzą. My śmiejemy się dużo i często, Maciek przez przyjaciół znany jako Mistrz Celnej Puenty, jest nieocenionym źródłem radości. Dodatkowo nasze zwierzątka wyłażą wprost ze skóry, by dostarczyć nam do śmiechu okazji.
Małe kózki weszły w tajemny układ z Bubą - kiedy mają na coś ochotę ciocia Buba pomaga. Wczoraj rano kiedy otworzyłam oczy - zobaczyłam nasze Śmigacze stojące na łóżku i z wielkim zainteresowaniem wpatrujące się we mnie! Okazało się, że do domu wpuściła je Buba posiadająca umiejętność otwierania kuchennych drzwi. Wpuszcza je zresztą za każdym razem kiedy sobie tego zażyczą. Maluchy skończyły już dwa tygodnie i mam z nimi niezły bal. Chyba im się w łebkach poprzestawiało bo lgną do mnie (a powinny do matki - chyba?) pchają się na kolana i na tych kolanach zmaltretowanych (kopytka!) przysypiają słodko, wcinając mi fragmenty garderoby, liżąc po rękach i postękując jak małe pieski.
Miłe to owszem, ale będąc cały czas w ruchu mało mam czasu na takie chwile. Kózki nie biorą tego pod uwagę i plączą mi się pod nogami non stop.
Ich skoczność poprawia się z dnia na dzień i na tarasie przysypiają już nie pod ławką tylko na stole! Maciek obiecuje mi co dzień, że zrobi z tym porządek ale hmm.. nie robi.
Wpuszczane przez Bubę Śmigacze dbają o moją kondycję: wszelkie próby "wyproszenia" na dwór kończą się zawsze tak samo - radosnym bieganiem wokół kominka w salonie. Czynny i entuzjastyczny udział w owych biegach bierze oczywiście Buba, a na końcu biega klaskając w dłonie dla postrachu - niżej podpisana.
Dom jest szczytem marzeń nie tylko kózek, ostatnio para jaskółek próbowała uwić sobie gniazdko w salonie, a jakże. Znów były biegi i klaskania...

Tradycyjnie trochę zdjęć i biegnę do przerabiania mleczy w syrop.




Zioła już rosną!






Pchamy się na stół...



... na kolana...


... do domu...




Jaskółki w poszukiwaniu miejsca na gniazdko:



Okolice domu:














Buba na łące i w kwieciu:

Mańka przez dzieci zlekceważona lecz pogodzona już z tym.

Wszystkim przesyłam wiele bieszczadzkiego słońca!

*